Regelmatig staan er korte berichten in de krant over koperdiefstal. Wie zit er nu achter dergelijke diefstallen? Zijn het criminele organisaties, of zijn het eenlingen? En hebben bijvoorbeeld vervoersbedrijven en bouwondernemingen hun beveiliging wel op orde?

Onlangs deden wij een onderzoek naar aanleiding van vermoedelijke koperdiefstallen vanaf een afgesloten bouwterrein van een groot infrastructuurproject. Al enige tijd daarvoor was een incident gemeld dat medewerkers van het project op grote schaal restanten van koperen leidingen wegbrachten naar een oud ijzerhandelaar en de opbrengst in eigen zak staken. Ook was gemeld dat een beveiliger in een weekend iemand had ‘betrapt’ bij de opstelplaats waar de haspels met koperen leidingen werden bewaard.

Lastige klus
Het verzamelen van bewijs bleek een lastige klus. Er was namelijk geen bewijsmateriaal, de betrokken medewerkers waren al geconfronteerd en hadden keurig afrekenbonnen kunnen overleggen. Goede richtlijnen, laat staan afspraken omtrent het verzamelen van restanten koper en het inleveren bij een oud ijzerhandelaar waren er niet.

Legitimeren
De beveiliger verklaarde dat hij had vastgesteld dat een medewerker koperen leidingen in zijn auto aan het inladen was. Deze medewerker had daar een goed verhaal bij, kon zich legitimeren en had ook een geldige toegangspas. Maar nadat in het onderzoek de identiteit van deze medewerker werd vastgesteld, bleek dat de man officieel niet meer op dit project werkte.

Financiële schade
Vervolgens bleek uit toegangscontrolegegevens, camerabeelden en presentielijsten dat deze medewerker in de voorgaande maanden toch ruim twintig keer gedurende de nacht met zijn auto het bouwterrein had betreden en in het zicht van de camera’s rustig aan het ‘werk’ was. Na zijn ontslag was zijn toegangspas niet gedeactiveerd, waardoor hij nog gewoon toegang had tot het bouwterrein. De ex-medewerker werd met de feiten geconfronteerd en hij bekende volledig. Daarop werd aangifte gedaan bij de politie. De opdrachtgever was blij met het resultaat, maar bleef wel achter met een financiële schade van ruim € 150.000.

Aandachtspunten
Deze schade had voorkomen kunnen worden als er meer aandacht was geweest voor:
      – screening personeel;
      – toegangscontrolesysteem: het meeliften bij de toegangshekken was zeer makkelijk en het saboteren van de toegangspoort werd ook niet gedetecteerd;
      – communicatie tussen uitvoerders en HR: toegangspas werd niet direct gedeactiveerd na ontslag van de medewerker;
      – camerabeveiliging: cameraopstelling niet juist, kwaliteit van de beelden matig en op sommige risicovolle plaatsen helemaal geen camera’s;
      – voldoende verlichting;
      – hekwerk: binnen het bouwterrein werd de opstelplaats van de haspels met koperen leidingen niet afzonderlijk afgeschermd met afgesloten hekwerk;
      – richtlijnen: er waren geen richtlijnen hoe om te gaan met de restanten koper.

Meer informatie

Dit artikel werd eerder gepubliceerd in het magazine en op de website van Security Management.
Ton Bok is senior particulier onderzoeker bij Signum Interfocus. Meer weten over Ton? Bekijk dan zijn LinkedIn-profiel.